به گزارش راهبرد معاصر؛ ماه نورد و فرودگر هندی چاندرایان-۳ (Chandrayaan-۳) اهداف اولیه ماموریت خود را به پایان رساندهاند و اکنون در حال گذراندن شب دو هفتهای ماه هستند.
سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) امیدوار است که این دو وسیله نقلیه نمادین با طلوع دوباره خورشید بر فراز قطب جنوبی ماه از خواب بیدار شوند.
ماموریت چاندرایان-۳ اولین تلاش موفق هند برای فرود بر روی ماه و اولین فرود موفقیت آمیز جهان در منطقه قطب جنوب این قمر بود که کمی کمتر از دو هفته را صرف کاوش در این منطقه بکر و نویدبخش کرد. چاندرایان-۳ به دنبال کشف ذخایر یخآب است که احتمالا داخل دهانههای در سایهی دائمی قطب جنوب ماه به دام افتادهاند.
سازمان تحقیقات فضایی هند روز یکشنبه ۲ سپتامبر اعلام کرد که ماهنورد پراگیان (Pragyan) وظایف خود را به پایان رسانده است و با ابزارهای علمی خاموش در «حالت خواب» قرار گرفته است.
سازمان تحقیقات فضایی هند در پستی در X (توییتر سابق) گفت: در حال حاضر باتری کاملاً شارژ شده است. صفحه خورشیدی برای دریافت نور در طلوع بعدی خورشید که در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳ پیشبینی میشود، جهتگیری شده است و گیرنده نیز روشن مانده است.
فرودگر ویکرام (Vikram) که پراگیان را به سطح ماه رساند و عملیات علمی خود را انجام داد نیز روز دوشنبه ۴ سپتامبر از همین روش پیروی کرد.
سازمان تحقیقات فضایی هند روز دوشنبه ۴ سپتامبر در X گفت: ویکرام پس از اتمام انرژی خورشیدی و تخلیه باتری، در کنار پراگیان به خواب میرود. به امید بیداری آنها در حوالی ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳.
فرودگر درست قبل از به خواب رفتن، یک پرش کوتاه انجام داد و برای مدت کوتاهی پیشرانهای خود را روشن کرد تا حدود ۴۰ سانتیمتر به ماهنورد پراگیان نزدیکتر شود. این پرش ممکن است به عنوان آزمایشی برای یک ماموریت بازگشت نمونه در آینده در نظر گرفته شود که باید از سطح ماه به سمت زمین پرتاب شود. آژانس فضایی هند میگوید که پراگیان تاکنون وجود گوگرد، آهن، اکسیژن و سایر عناصر را در ماه تایید کرده است.
چاندرایان-۳ روز چهارشنبه ۲۳ اوت بر روی ماه فرود آمد. ماهنورد پراگیان نیز یک روز بعد از فرودگر ویکرام از آن پیاده شد و از آن زمان تاکنون بیش از ۱۰۰ متر از سطح ماه را طی کرده است.
از زمان آغاز این ماموریت، دانشمندان سازمان تحقیقات فضایی هند اندازهگیریهای مختلفی از جمله تجزیه و تحلیل شیمیایی سطح ماه، مشخصات دمایی ۱۰ سانتیمتری خاک ماه و اندازهگیریهای پلاسمای ضعیف روی سطح ماه را انجام دادهاند.
هند قبلاً در سال ۲۰۱۹ با فضاپیمای قبلی خود موسوم به چاندرایان-۲ سعی کرد روی ماه فرود بیاید. با این حال، کاوشگر آن ماموریت به دلیل نقص نرم افزاری از کار افتاد.
فرود روی ماه بسیار دشوار است و تاکنون تنها چهار کشور ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی، چین و هند به این موفقیت دست یافتهاند.
تنها سه روز قبل از موفقیت چاندرایان-۳، ماموریت لونا-۲۵ (Luna-۲۵) روسیه به دنبال یک مانور مداری ناموفق به سطح ماه برخورد کرد. همچنین اوایل سال جاری، فضاپیمای هاکوتو-آر (Hakuto-R) که توسط شرکت ژاپنی آیاسپیس (ispace) اداره میشد، در حین فرود به لبه یک دهانه در ماه برخورد کرد و نابود شد.
در آینده، ماموریت آرتمیس ۳ به رهبری ناسا قصد دارد انسانها را در منطقه قطب جنوب ماه فرود بیاورد. این در حالی است که از آخرین باری که انسانها با ماموریت آپولو در سال ۱۹۷۲ بر ماه قدم گذاشتند، بیش از نیم قرن میگذرد.
مخازن آب در دهانههای دائما در سایهی قطب جنوب ماه، این منطقه را برای ایجاد یک پایگاه انسانی مناسب میکند، زیرا این آب میتواند استخراج شود و برای آشامیدن و همچنین برای تولید اکسیژن برای تنفس فضانوردان و تولید هیدروژن به عنوان سوخت استفاده شود که به طور قابل توجهی هزینهها را کاهش میدهد. / ایسنا